zondag 24 december 2017
Om het portret van een vogel te maken
Eerst een kooi schilderen
met een open deurtje
dan iets moois
schilderen
iets eenvoudigs
iets aardigs
iets nuttigs
voor de vogel
dan het doek tegen een boom zetten
in een tuin
in een bos
of in een woud
je verstoppen achter de boom
zonder iets te zeggen
zonder te bewegen.
Soms komt de vogel vlug
maar hij kan er net zo goed jaren over doen
voordat hij er toe komt
niet moedeloos worden
wachten
wachten zo nodig jaren lang
omdat de snelheid of de traagheid
van de vogel geen enkel verband
houdt met het welslagen van het schilderij.
Wanneer de vogel komt
áls hij komt
de diepste stilte in acht nemen
wachten tot de vogel de kooi ingaat
en als hij binnen is
zachtjes het deurtje sluiten met de penseel
en dan
één voor één alle tralies wegvegen
er op lettend geen van de veren van
de vogel te raken.
Dan het portret van de boom maken
en de mooiste van z’n takken uitkiezen
voor de vogel.
Ook het groene gebladerte
en de frisse wind en het stof dat
in de zon danst en het geritsel van
de dieren in het gras en de zomer-
warmte schilderen
en dan wachten tot de vogel ertoe
komt te gaan zingen.
Als de vogel niet zingt
is dat een slecht teken
teken dat het schilderij slecht is
maar als hij zingt is dat een goed teken
teken dat je kunt tekenen.
Dan trek je heel voorzichtig
één van de veren van de vogel uit
en je schrijft je naam in een hoek
van het schilderij.
Voor de voorlaatste keer dit jaar terug naar dat gedicht van Jacques Prévert (zie hier en hier en hier), nu in vertaling van beeldend kunstenaar en dichter Boele Bregman (1918-1980).
