Week 51 - Carmien Michels: Weggefokt

En dat is het trieste deel van het verhaal:
          in dit land waar je tussen regen
en hagelbui het leven zag, zal je een vreemde blijven.
          Verraden door je naam
of kleur of oogopslag, altijd een vreemde,
          je kinderen tot vijf generaties ver
vreemden – tot het amberen licht uit hun ogen weggefokt.
          In hen rest niets
van je achterland tenzij een handvol genen op onzichtbare
          touwladders.

Wie vroeger goed was in klimmen laat zich niet doldraaien,
          weet dat touwladders
bij hun terugslag altijd een klap in het gezicht verkopen.
          Of vergis ik me, kijk omhoog
daar laten onze voorouders de touwen vieren,
          daar zijn we vrijdagen in circustenten
die van de ene sport naar de andere springen, polsen en enkels
          vastgrijpen alsof
we samenvallen met onze roots en balanceren tussen afwijzen
          wat we herinneren
en beminnen.

2017


We blijven bij Carmien Michels. Mooi gedicht over vreemdelingen: in dit land […] zal je een vreemde blijven. Verraden door je naam of kleur of oogopslag.