zaterdag 16 december 2017
[Beluister hier]
Ik heb een etage in de binnenstad, drie hoog
het is er stil, maar toch hoor je er veel
antwoordapparaten bijvoorbeeld
van alle kanten door de muren heen
Van onder, door het plafond
Ik denk weleens dat ik het me verbeeld
het is heel zacht, maar ik hoor het toch
Ik heb een etage in de binnenstad, drie hoog
Soms hoor je de sirene van een ziekenwagen
Er gebeurt elke dag wel een paar keer iets ergs, beneden dan
Vogels hoor je hier ook, dat is uniek zegt mijn moeder
ik word er nerveus van, dat gefluit, als het donker wordt vooral
dan raken ze in paniek
En ze fluiten wanhopig, maar er gebeurt nooit iets
Ik zou hetzelfde kunnen doen
Ik heb een etage in de binnenstad, drie hoog
Ik heb een etage in de binnenstad, drie hoog
Ik kom niet veel naar beneden, soms denk ik: die etage heeft mij
Kom eens naar beneden, zegt mijn moeder, onder de mensen
ik ben ook zo bang
Een vriend van mij gaat naar klassieke concerten
dat is elke zondagmorgen achter het park
Eigenlijk zoekt hij een dure vriendin, hij geeft niets om muziek
dat heeft hij mij verteld
Ik hou van seks, seks is heerlijk
Ik ben Gods vergissing, zegt mijn moeder
ze bedoelt het niet kwaad
Ik heb een etage in de binnenstad, drie hoog
Soms trek ik me af, terwijl er melk op het vuur staat
Dan probeer ik eerder te zijn dan de melk, dat lukt niet altijd
Ik heb een etage in de binnenstad, drie hoog
Had ik dat al verteld?
1999
Stijn van der Loo:
Lied uit HNGR!, de eerste productie van de Koningstheateracademie. Of nee, nog vóór de academie.
Etage werd gezongen door Roef, een grote zachte jongen in het stuk. Ik herinner me dat Anna eerst een weeklang improviserend met de jongeren had gewerkt. In die week maakte ik aantekeningen over de personages, en ik schreef sommige van hun uitspraken op. De uitspraken Ik hou van seks, seks is heerlijk en Ik ben Gods vergissing, zegt mijn moeder komen rechtstreeks van Roef zelf. Daarna spraken we de verhaallijn door en de globale scène-onderverdeling, en daarmee ging ik twee weken in Frankrijk in een huis van een vriend zitten. (De dorpelingen hebben het sindsdien over iemand die met zijn auto voorreed, naar binnen ging en twee weken lang niet naar buiten kwam.) Aansluitend zat ik nog een week in Friesland en toen was het script en de muziek af. Ik had een stapeltje boeken over anorexia bij me en een stapeltje toneelstukken voor de stijl van schrijven (Met name David Mamet is voor toneeltekst altijd heel inspirerend voor me). Het was een bevlogen tijd, ook de periode daarna waarop de voorstelling onder regie van Anna vorm kreeg. HNGR! werd in zekere zin de aftrap van de Koningstheateracademie, waar Anna en Frank aansluitend mee verder gingen. Ik ben daar in die eerste jaren als gastdocent aan verbonden geweest. In de voorstelling kwam na Etage een stukje van een prelude van Chopin. Ik hoor die er dan ook altijd achteraan, dus heb ik haar er nu ook maar achter gezet.
O ja, nog een detail: in de oorspronkelijke tekst staat: Kom eens naar beneden, zegt mijn Moeder, onder de mensen, ik ben ook zo lang. Dat heb ik ingezongen als: Ik ben ook zo bang. Dat is voor als het stuk hernomen wordt, hè, dat we in de casting niet per se aan een lange acteur vastzitten!
