donderdag 02 november 2017
Trinity College.
Vak: Social Philosophy.
Karl Marx, Das Kapital.
In het Engels.
Alienation. Entfremdung dus. Goed boek.
Naast mij, twee rijen verder:
Celia Kuhl.
Opletten: John Stuart-Mill. The subjection of women.
Dun boekje, verpletterend.
Naast mij Celia, helemaal in het zwart.
Haar pump balanceert op haar blote grote teen.
Subjection of women.
Voltaire. Ook interessant.
En Celia.
O de klank van haar naam: Celia Kuhl.
Koele Celia.
Voltaire dus.
Even erbij blijven.
Een witte pigmentloze streep in Celia’s zwarte lokken.
Plato: De Republiek.
Democratie: boeiend.
Celia ook boeiend:
Bruine ogen.
Pump op teen.
Meedogenloze schoonheid.
David Hume.
Geweldenaar.
Prachtig gecomponeerd tractaat.
Celia: compositie ook geweldig.
Haar borsten formidabel.
Voet inmiddels helemaal bloot.
Het stemgeluid van de docente:
David Hume David Hume David Hume David Hume!
Celia Celia Celia.
Een blik.
Een bliksemschicht.
Rousseau Rousseau Rousseau!
Celia Celia Celia Celia Celia Celia!
Ik moet en zal haar.
Stotteren, mee naar de film vragen.
Zij stemt toe.
Eindelijk hoor ik haar stem.
Rousseau, democratie.
Film.
Na afloop elkaars horoscoop.
Een kus.
Subjection of women?
Celia: "At last, a kiss.
What took you so long?"
Antwoord:
"You."
2017
Nog een tekst uit dat prachtige boek van pianist en voormalig cabaretier Mike Boddé. Verhalen, liedjes, gedichten... Want dit is een gedicht. Toch?
Toen hij 19 jaar was, reisde hij naar Amerika om daar jazz te leren spelen. En vast ook om er meer te weten te komen over the subjection of women. Uit die tijd stamt deze herinnering. Verliefd op Celia Kuhl...
