Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 veelal dagelijkse rubriek met gedichten en gedachten daarover.
Dit vanuit het levensmotto: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van het kopje ARCHIEF (zie onder het gedicht) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links ga je vooruit naar het volgende.
Maar veel handiger zijn deze links: daarmee ga je direct naar de inhoudsopgaven van:
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 44 - Ingmar Heytze: Morgen kom je terug

zondag 29 oktober 2017

Morgen kom je terug
morgen of over een tijdje
ik bewaar je brieven
en je foto’s in een la
en het huis
is bijna klaar

De dagen worden koud
zoals op de dag dat je wegging
maar mijn jas ruikt naar de zomer
en naar jou
ik zeg de dingen
zoals jij ze zeggen zou

’s Avonds sta ik in de tuin
de kastanje wordt al langzaam bruin
het oude huis, het oude licht
dan zie ik jou achter het raam
en ik ben niet eens verbaasd – wel nee

Morgen kom je thuis
je bent alvast dicht bij je haven
ik snoei de rozen
en de heg zoals jij het wil
de luiken zijn geverfd
het maakt een heel verschil

De buurman vroeg nog naar je laatst
ik zei dat het niet lang zou duren
ik zie vanzelf wel wanneer
jij weer voor me staat
je bent wat mij betreft
nooit werkelijk weggegaan

Waar is de taxi in de nacht
ik hoor een stem die ik uit dromen ken
we zeggen wat er echt toe doet
en dan omhelzen we elkaar
en we zijn niet eens verbaasd – wel nee

Morgen kom je terug
morgen of later
wat maakt het eigenlijk ook uit
wat is de tijd
in alle sterren staat jouw naam
en ik ben niet eens verbaasd

2017


Nog een song van de nieuwe cd van Rob de Nijs, getiteld Niet voor het laatst. Het openingslied. Tekst van Ingmar Heytze (zie ook hier en hier) en muziek van Spinvis (Erik de Jong). 

De man gisteren had tien jaar nodig om er vrede mee te hebben dat de liefde voorbij is; de man uit bovenstaand lied staat pas aan het begin van zijn rouwproces – de ontkenning –, want Morgen kom je terug […] en ik ben niet eens verbaasd. Doet meteen denken aan Huwelijksreis, bekend van Wim Sonneveld.

Archief 2017