donderdag 21 september 2017
De terugkeer van de geile sirene
Mijn nicht is teruggekeerd naar het dorp
Om voor de derde keer te trouwen
Haar bruidegom is een vuile of vale buitenstaander
Hij is taxidermist of spreadsheettovenaar
De bruidsmeisjes dragen lila kleedjes en zilveren diademen.
Ik ben geen bruidsmeisje
Ik ben the spectre at the feast
Ik draag een zwart broekpak en gouden sneakers
De trouwmaaltijd is koud maar copieus
Naast mij zit de morose horlogemaker, hij voert mij krabsla.
De moeder van de bruidegom draagt een te grote bontjas
Ze houdt hem aan tijdens de maaltijd
Haar man heeft een onbelangrijk boek over Calamity Jane geschreven
Mijn nicht danst ongeremd met twee dwergen
En vier touwslagers, achter de feesttent toont ze haar nieuwe borsten aan De Schepper.
De Schepper is een oude advocaat
Hij is een beetje doof en heel erg onverschillig
De morose horlogemaker toont me foto's van zijn kinderen
De dochters zijn behoorlijke teleurstellingen
Maar de zoon zal hoge toppen scheren, dat zie je aan zijn vingers.
Grove ongeduldige vingers die geen tijd zullen verliezen
Met gepruts aan veren en raderen
Hij zal de wereld en de lucht veroveren, kamelen naar zijn hand zetten
En stamhoofden verlossen van cataract.
De bruidegom danst met mij
Hij vraagt: "Hoe kan ik je nicht geboeid houden?"
Ik antwoord: "Je moet haar dagelijks slaan en buiten het bereik van De Schepper houden."
2017
Echt knap van Delphine Lecompte (zie ook hier en hier), hoe zij je háár wereld in trekt. Vind het zelfs jammer dat ik moet besluiten na drie dagen en gedichten weer afscheid van haar eigenzinnige poëzie te nemen. Maar ik weet dat we elkaar in deze rubriek zullen terugzien. Dat helpt.
