dinsdag 22 augustus 2017
Luister:
Conny Stuart
Jenny Arean
Jenny Arean
Jasperina de Jong
Simone Kleinsma
Liesbeth List
Brigitte Heitzer
't Is over.
Hij zegt me niets meer.
Ik ben vrij.
't Is over.
Het doet me niks meer
en ik ben blij. Hij is voor mij zomaar een
heer en al die
toestanden, dat hoeft niet meer.
Die man die thuiskwam, 's avonds laat,
zo moedeloos en prikkelbaar,
dat alles is mijn zorg niet meer.
Dat is nou allemaal voor haar.
Ze mag hem hebben.
Het wachten in het grote bed
dat was het ergste, o mijn God,
het aldoor wachten op z'n tred
en op de sleutel in het slot.
Ze mag hem hebben.
Z'n leugens en z'n draaierij,
z'n minderwaardigheidscomplex,
z'n sympathie voor Feyenoord,
z'n bril, z'n sokken en z'n seks.
Ze mag hem hebben.
Z'n auto en z'n fotoboel,
z'n rothumeur, z'n romantiek,
z'n dia's en z'n schuldgevoel
en ook z'n whisky-erotiek.
Ze mag hem hebben.
Z'n politiek, z'n Elsevier,
z'n status en z'n overwerk,
z'n moppen over kapelaans,
z'n overhemden en z'n kerk.
Ze mag hem hebben
En al die reisjes naar Parijs.
Toen, lang geleden, was het fijn,
maar ja, toen waren we nog arm.
Alleen maar stokbrood en wat wijn.
Wij liepen zorgeloos en vrij
te slenteren op Montparnasse.
Maar later ging hij zonder mij,
kwam thuis met lipstick op z'n das.
Ze mag hem hebben.
Hij drinkt te veel. Dat is haar zorg.
Al drinkt hij hele emmers rum,
ik trek m'n handen ervan af.
Dan maar een fijn delirium.
Ze mag hem hebben.
Het valt niet meer, hoor, mooie poes!
Je hebt er tact voor nodig, meid.
Nou leef je in een roze roes,
maar dat gaat over mettertijd.
Dan moet je tonen wat je kan.
Dat wordt een hele zware test.
't Is niet eenvoudig met die man.
Ik hoop maar dat je het verpest!
Wacht even, waarom zeg ik dat?
Wil ik hem terug? Voor geen miljoen.
Ik hoef niet meer. Ze wou zo graag.
Nou, goed dan, laat ze het dan doen.
Ze mag hem hebben.
Ik geef haar bitter weinig kans.
Ik weet niet of ze van hem houdt.
Nu wel, maar op de lange duur?
Ook als hij ziek zal zijn en oud?
Hij is een kwetsbare figuur,
zoals je er maar weinig vindt.
Nu geef ik, net als in m'n jeugd,
m'n speelgoed aan een ander kind.
Hier is het.
Je mag het hebben.
Het is voor jou.
Pak aan dan.
Je mag het hebben,
want het is nou niet meer van mij. En veel geluk,
maar één ding vraag ik je. Maak het niet stuk.
1965
Gisteren Willem Wilmink, vandaag een andere grote auteur van gedichten en liedteksten. Een van haar bekendste liederen, afkomstig uit de eerste musical die zij met componist Harry Bannink schreef: Heerlijk duurt het langst.
Indrukwekkende tekst door die opbouw: Hij zegt me niks meer, klinkt het stellig in het eerste couplet. Daarna een opsomming van zijn slechte eigenschappen. En hij drinkt en ging vreemd. Vervolgens waarschuwt ze zijn nieuwe liefde: 't Is niet eenvoudig met die man. En dan die omslag met de zin Ik hoop maar dat je het verpest!
Wil ik hem terug? Voor geen miljoen.Maar na de woede is er het verdriet om het gemis: Hij is een kwetsbare figuur, zoals je er maar weinig vindt. Niet langer het indirecte Ze mag hem hebben, maar persoonlijk tot haar gericht: Je mag het hebben. Tenslotte de smeekbede: Het is nou niet meer van mij. En veel geluk, maar één ding vraag ik je: maak het niet stuk.
Conny Stuart zong het in de musical en lang hebben anderen zich er niet aan gewaagd. Inmiddels zingen ook theaterstudenten het zonder schroom. Moet je de situatie hebben meegemaakt voor je dit lied kunt zingen? Nee, maar een goede luisteraar hoort wel aan de interpretatie hoe zeer de vertolker zich kan inleven, zeker als hij of zij zichzelf in het lied herkent.
