maandag 26 juni 2017
Vanmorgen heeft Jansen een vliegtuig genomen
En Pietersen racet op de snelweg voorbij
Maar wij kijken hier naar de ruisende bomen
Bij mij op m'n kamer waar niemand kan komen
Niemand dan wij
Het cocktailgeklets en de teeveereclame
De kreten van linker- en rechterpartij
Ze laten me koud, voor jou en mij samen
Zijn woorden niet nodig, alleen maar een kamer
Niemand dan wij
Geen enkel geluid dan een vogel die fluit
Het verre geroep van een kind
Tot alles verstomt als de schemering komt
Je hoort de gordijnen die bewegen op de wind
Ministers, artiesten, religies verdwijnen
Een leven gaat langzaam maar zeker voorbij
Zolang als het duurt leg je hand in de mijne
De bomen, het zachte beweeg van gordijnen
Niemand dan wij
1973
Frank Jochemsen bezorgde brieven en tekeningen van Wim Sonneveld. Het boek vercheen zojuist. In de inleiding schrijft hij:
Niemand dan wij is de laatste liedtekst die Friso Wiegersma voor Wim Sonneveld geschreven heeft. Het lied kwam in eerste instantie niet al te best tot zijn recht: het werd in de film Op de Hollandse toer uit 1973 buiten beeld door hem gezongen, met beelden van een jong stelletje dat in de film voorkomt. Op de Hollandse toer was Wim Sonnvelds allerlaatste project. Kennelijk schreef Wiegersma het lied vanuit zijn onderbewuste, want het was pas jaren later dat hij zich realiseerde dat de inhoud van de tekst helemaal niet op een jong stelletje slaat, maar op oudere gelieven die al langer bij elkaar zijn en hopen dat het nog even mag duren. Oudere gelieven zoals hij en Wim Sonneveld op dat moment waren.
Morgen meer over dit boek.
