zondag 26 februari 2017
Op een lijst van artiesten, in de oorlog vermoord,
staat een naam waarvan ik nog nooit had gehoord,
dus keek ik er met verwondering naar:
Ben Ali Libi, goochelaar.
Met een lach en een smoes en een goocheldoos
en een alibi dat-ie zorgvuldig koos,
scharrelde hij de kost bij elkaar:
Ben Ali Libi, de goochelaar.
Toen vonden de vrienden van de Weduwe Rost
dat Nederland nodig moest worden verlost
van het wereldwijd joods-bolsjewistisch gevaar.
Ze bedoelden nauurijk die goochelaar.
Wie zo dikwijls een duif of een bloem had verstopt,
kon zichzelf niet verstoppen toen er hard werd geklopt.
Er stond al een overvalwagen klaar
voor Ben Ali Libi, de goochelaar.
In 't concentratiekamp heeft hij misschien
zijn aardigste trucs nog wel eens laten zien
met een lach en een smoes, een misleidend gebaar.
Ben Ali Libi, de goochelaar.
En altijd als ik een schreeuwer zie
met een alternatief voor de democratie,
denk ik: jouw paradijs, hoeveel ruimte is daar
voor Ben Ali Libi, de goochelaar.
Voor Ben Al Libi, de kleine schlemel?
Hij ruste in vrede. God hebbe zijn ziel.
1988
Duizend keer hadden Herman van Veen en Joost Prinsen het lied al gezongen. Zonder een traan te laten. Maar in een documentaire over Willem Wilmink (1936-2003) drong naast de tekst ook de herinnering zich aan Joost Prinsen op: hoe het lied tot stand kwam en... tja, dat zijn grote vriend Willem Wilmink er niet meer is. En toen schoot hij vol. Historisch televisiefragment.
Ben Ali Libi. In de oorlog werd hij weggevoerd door de Duitsers. Willem Wilmink kwam zijn naam tegen in een rij van nooit teruggekeerde joodse artiesten en dat inspireerde hem tot bovenstaande tekst. Dat was in 1988 en pas in 2002 leidde de resaearch van documentairemaakster Gerrie Timmerman tot meer informatie: Ben Ali Libi was Michiel Velleman uit de Amsterdamse Biesboschstraat.
Timmerman stelt vast dat Velleman naar Sobibor is afgevoerd: Ben Ali Libi, naam waarvan ik nog nooit had gehoord. Naam waarvan we nooit meer hebben gehoord. Tot Willem Wilmink...
Zie ook hier (documentaire NPO, uitgezonden 4 mei 2015).
