maandag 20 februari 2017
"Hij huilde: Ik weet echt niet hoe nu te beginnen.
Ik krijg je niet uit mijn hoofd en moest naar je toe.
Ik wil weer bij jou zijn, mijn lief, dat is de clou.
Vannacht in mijn droom liet ik hem hier zomaar binnen."
"Hij stamelde: 'k Verliet je, maar ben l'amour fou.
Ik was je verloren, wil je weer voor mij winnen.
Vannacht in die droom liet ik - ik was niet bij zinnen -
hem binnen. Toen vroeg hij: Waarom geef je geen sjoe'?"
Jij zegt: Ja liefste, ja, het hart laat zich slecht temmen.
Wat kwam daarna nog? Of werd je wakker, voilà?
"Ja, ik schrok op. Dat was 't, dus geen deux ex machina."
Jij lacht: Rouw eist bij ons nog 'n no go-area.
We remmen: wapen tegen pijn, voetangels, klemmen.
Kom bij mij in bed om Liefde gunstig te stemmen.
2017
Gisteren een debuut dat komende week verschijnt. Vandaag een debuut dat pas dit najaar wordt gelanceerd: de eerste bundel van Hella Franken. Zij is van 1956 en schrijft louter sonnetten. Klassiek strakke vorm qua stijl: rijm (mannelijk vrouwelijk, abba, baab, cdd, dcc), strofes (twee keer vier en twee keer drie), syllabes (13 en 12, 12 en 13)... Moderne losse vorm qua thematiek: liefde, afscheid...
Dit sonnet heeft als titel: De Liefste ontwaakt en ik zeg... Intrigerende titel en daarmee meteen een belangrijk handvat voor wat volgt. De hoofdpersoon vertelt - let vooral op de leestekens en cursiveringen - haar liefste over een droom waarin haar ex onverwacht en ongewild terugkeert. Zij laat hem binnen. Maar belangrijk, als opmaat naar de chute: Waarom geef je geen sjoe'?
Hij huilde en stamelde... Zij zegt en lacht... Dus we weten al wie en wat het sterkst is: niet het kwetsbare verleden dat zich in deze rouwverwerkende droom aan haar opdringt, maar het trefzekere heden dat haar nieuwe liefde aan haar bindt: Kom bij mij in bed om Liefde gunstig te stemmen.
