zaterdag 28 januari 2017
Ze doet een van de postvakjes die aan de straatkant van het postkantoor in de muur bevestigd zijn, op slot en kijkt heel even smekend om zich heen. Alsof voorbijgangers er iets aan kunnen doen dat ze die brief niet kreeg. Of geen brief kreeg.
2017
Er was er eens en er was er eens niet is de titel van de tekst hierboven en tevens de opening van de gelijknamige nieuwe bundel van Judith Herzberg (en hier). Ik schrijf bewust opening en niet openingsgedicht, want het is geen gedichtenbundel, maar een verzameling notities (van enkele regels, zoals hierboven), anekdotes (van een halve of hele bladzijde), korte verhalen (een pagina of drie), een theatermonoloog (zeven bladzijden) en een enkel gedicht.
Leonard Nolens stond met Leo Vroman (de enige keer dat ze elkaar ontmoetten) in de Bourla Schouwburg in Antwerpen, op het balkon naar beneden te kijken. Leonard vroeg aan Vroman: "Heb je geen hoogtevrees?" Waarop Vroman antwoordde: "Nee, ik heb springlust."
Vóór in de bundel staat een opsomming van de boeken die De Harmonie van de schrijfster uitbracht, netjes onderverdeeld in poëzie, toneelteksten en proza. Ik zie nu al uit naar haar volgende werk om te weten in welk rijtje deze uitgave dan is geplaatst.
"Jacob heeft vier vrienden en alle vier heten ze Max. Nu heeft hij nog een vijfde erbij en die heet Jacob. In zijn klas zitten ook nog drie Alexanders en twee Katharina's. Ja, de mensen verwachten heel wat van hun kind."
Ach, noem dit toch maar gewoon... poëzie!
